IX ÉPOCA

31.5.08

Cidade polo clima?

Xa Marcos deixou claro porque non se pode mellorar o futuro. O único que podemos facer é enmendar o pasado, imaxinar o futuro e transformar o presente, é decir, facer política. Na nosa cidade un dos compoñentes, alomenos, falla. Qué futuro imaxinan os responsables de tomar decisións?
A cidade está lanzada a construir aparcamentos subterráneos no centro cando a tendencia é liberar zonas céntricas de tráfico privado. Polo tanto, é de supoñer que o futuro imaxinado polos noso gobernantes segue a estar cheo de coches que obligatoriamente han de acudir ó centro. Imaxinan tamén que o petróleo seguirá a ser un combustible asequible ( cando xa vai por 150 dolares o barril) é que os cidadáns seguiran traballando horas e horas para mercar un automobil que teñen que deixar aparcado bastantes dias do mes.
Imaxinan que as emisións de CO2 , cor vermella na gráfica , deixarán de ser problema por non sei que milagre. (O nivel de cumprimento do protocolo de Kioto, cor azul na gráfica) O 25 % das ditas emisións corresponden ó transporte por carretera.
E mentras tanto, seguen a debuxar futuros monumentais, chamense Universiadas ou arquitecturas de firma, como se mirando para eles deixaran de existir os problemas.
Lean, por favor, o informe de Worldwatch e CCOO e xa que non poden melloralo, pensen no futuro.

29.5.08

Perdonen las molestias

Puede que esto no le interese a nadie; o puede que sí. En todo caso, es lo que he logrado sacar de un largo retiro espiritual junto con el topo-hobbit, el mismísimo Zorro, su turiferario Vulpy (él dice que su nombre es Vulpes Vulpes pero nosotros preferimos el cariñoso Vulpy) y el semiólogo Pereira, ya recuperado del soponcio que le proporcionamos cuando el Comité Central se negó a renovarle el contrato a tiempo parcial.
¿Sabían ustedes cuánto ganan los que trabajan incansablemente por nuestro bienestar? Unos lo hacen desde el Concello y otros desde lo que fue creado como Caja de Ahorros y Monte de Piedad Municipal de Vigo y que ahora conocemos como Caixanova.
Como todavía estoy con el jet lag del regreso del retiro espiritual, prefiero dejarlos solos con los números, encomendándome a todos Losantos (ostras, qué lapsus) para que la propuesta sea recibida por todos los que la lean y sean capaces de usar el sentidiño para los comentarios.
Al mismo tiempo, hago profesión pública de ignorar a todos esos que se han dado cita (sean uno o ciento) para colocarnos sus fantasmas familiares en cada comentario, mientras buscan, como La Chelito se buscaba "la pulga", personalidades ocultas tras comprensibles seudónimos.
En fin, que es lo que tiene esto de meterse a decir cosas en "la red", que no falta nunca quien pretenda cagarla diciendo chorradas por mucho que moleste (puede que no pretendan más), como le molestaba a la cupletista Chelito la pulga que se le había "colado" en el vestuario y que he encontrado, no sin esfuerzo, en una versión de Olga Ramos.

O sea, que aquí va lo prometido:


El cuadro que sigue se refiere sólo al complemento "de productividad" (sobre), salario aparte. O sea, que pueden comprobar cómo se las gastan en la que algunos han dado en llamar "Caixa no va" (el cuadro reproducido puede ampliarse haciendo "click" sobre él).


De lo que las cifras (fidedignas, dicen El Zorro y el hobbit, que se las han currado) les sugieran serán ustedes responsables, que a mi ya se me va la olla con los numeritos. Al loro con los "complementos" de la "Elite" y de "La Creme", que se reparten 2.200.000 eurillos de nada, recolectados de nuestros ahorrillos entre 12 "empleados" con sus nombres y apellidos.
Y, sin más por el momento, se despide de ustedes afectuosamente, uno que lo es.
Perdonen las molestias y permanezcan atentos a sus pantallas, que estamos trabajando para ustedes (eso dicen ellos).

24.5.08

Alí estaremos

20.5.08

Mangas verdes


Podríamos decir que ya era hora, pero no voy a hacerlo. La hora ya se ha pasado. No, no es que no venga bien, para la comodidad y la seguridad del pasaje, eso de instalar pantalanes flotantes para los barcos del transporte de ría. Lo que pasa es que han pasado ya 30 años, al menos, desde que se le propuso al clásico "quien corresponda" que la única forma razonable de embarcar y desembarcar pasajeros era acabar con la escuetas escaleras, llenas de verdín, por las que obligatoriamente siguen teniendo que acceder a los barcos los sufridos pasajeros de las líneas que unen Vigo con O Morrazo.
Supongo que será lícito preguntarse por qué una cosa tan obvia no se hizo hace ya mucho tiempo. Tan lícito, digo yo, como responder que algo diferente a la procura de la seguridad y la comodidad de los pasajeros, amén del obligado mejoramiento del servicio, era la causa.
Lo de la seguridad tuvo episodios que obligan a pensar que hubo mala fe para no abordar el problema de la única manera razonable. Hace al menos 20 años, un joven perdió buena parte de su vida al quedar impedido por culpa de haberse escurrido al agua, tras resbalar en las escaleras, y ser aplastado entre el barco que pretendía abordar (o desembarcar de él) y el muelle. La cosa llegó a los tribunales, pero nadie movió un dedo para resolver el problema.
Lo que los pantalanes flotantes (conocidos como "duque de Alba") proporcionarían entonces era una sensible mejora en el servicio, al no tener que esperar el barco a que los pasajeros desembarcasen de uno en uno, para luego comenzar el embarque de la misma forma, mientras patrones y tripulación de los barcos tenían que andar finos ajustando el punto de amarre para hacer coincidir la apertura de entrada y salida del barco con el punto en que la marea obligaba a situarla para coincidir con las escaleras.
Y ¿que habría pasado si se mejorasen, de la manera que ahora van a hacer, las condiciones de atraque, embarque y desembarque? Pues en una mayor rentabilidad para las empresas al poder realizar viajes con más frecuencia, con el consiguiente aumento de pasajeros, ya que las maniobras podrían ser más rápidas y más seguras para el pasaje. Ello permitiría que la economía de la empresa resultase suficiente como para dotarse de mejores y más rápidos barcos. No sé si recuerdan al "Vigo Jet", que hacía la travesía en unos 5 minutos, pero tardaba un cuarto de hora en la maniobra de desembarque y embarque...
Pero, claro, aquello chocaba frontalmente con los perversos designios de quienes esperaban mejores beneficios particulares de gastarse montañas de dinero en destrozar O Morrazo a golpe de autovías, o vías rápidas, o corredores, o como quieran llamarle a ese atentado contra la ecología, el crecimiento sostenible, la economía y la razón que es el ahora llamado "Corredor do Morrazo", a punto de duplicarse a mayor gloria de economías particulares y beneficios espurios para políticos aprovechados (o, simplemente, ignorantes).
Lo tengo dicho aquí (y en la China Popular) de todas las formas que conozco. El transporte público marítimo en la ría de Vigo ha ido muriendo para favorecer el transporte privado por carretera, que, al mismo tiempo que generaba plusvalías a algunos que tomaban decisiones, facilitaba la urbanización salvaje de O Morrazo para prepararla para los pelotazos que fueron llegando.
Quienes tenían entonces, y tienen ahora, responsabilidades de gobierno, tanto local como provincial y/o autonómico, no pueden decir que nadie les previno, porque mentirían. Pero, es que, aún en el caso de que nadie les hubiera dicho nada, ¿para que coño les pagamos, entonces? ¿Es que no siguen gastándose una pasta en asesores? ¿En qué asesoran los que asesoran a los asesorados?
Es decir, sin que quepa duda alguna: sabían cual era la solución, pero preferían ignorarla, propiciando el colapso de la circulación rodada por O Morrazo, para justificar el enorme e inútil gasto de construir la Vía Rápida, lo que suponía crear un nuevo problema para buscarle una nueva "solución" que diera lugar a otro problema que requiriese otra "solución", y seguir así gastándose nuestro dinero en su propio beneficio, ya sea económico o político.
Hay que decir, finalmente, que si se hubiera invertido razonablemente, el problema de descapitalización de la empresa (al igual que la anterior) que hace el servicio de transporte marítimo no hubiera sido tal; la movilidad de personal entre ambas orillas de la ría habría hecho innecesario el gasto en la Vía Rápida, sin más que poner en marcha un fácil, cómodo, barato y eficaz sistema de transporte intermodal, coordinando horarios, tarifas y trayectos entre barcos y autobuses urbanos.
Pero, claro, eso supondría ser consecuentes con las grandes palabras sobre desarrollo sostenible, ecología, puesta en valor del entorno natural y el paisaje, y dejar de lado los intereses espurios de algunos que han hecho su agosto con el asfalto.
Les juro a todos ustedes que a mi no me molesta tanto que me mientan como que lo hagan tan burdamente. Los responsables políticos del PP, del BNG y del PSOE son responsables directos de que no se hayan tomado medidas adecuadas para disponer de un servicio de transporte eficaz y, como consecuencia, de que durante decenios viajar entre Vigo y O Morrazo haya sido una aventura cada vez más peligrosa, más cara, más contaminante y menos rentable para quien pretendía dar el servicio.
Ahora parece que el responsable del puerto, que ha sustituido al que ahora es alcalde de Vigo, se ha decidido a hacer lo obvio. Espero que Caballero no nos venga ahora felicitándose por la idea, porque el tuvo la oportunidad de hacerlo y resistió las sugerencias. No le dio la gana, él sabrá por qué.
Ahora, con la empresa del transporte marítimo haciendo aguas, le van a poner unas tiritas a una herida enorme.
A buenas horas, mangas verdes.

19.5.08

Oxímoron


Anoche, repasando el blog me asaltó, por la parte de abajo de la ristra de entradas que salen en cada pantalla, un furibundo anuncio que me dejó desconcertado por completo. Por más vueltas que le daba al asunto no le encontraba sentido alguno, porque en VIGOBLOG no hemos contratado inserciones publicitarias, porque aún pensamos, como decía la vieja "La Codorniz", que "donde no hay publicidad, resplandece la verdad".
Es cierto que, inicialmente me asaltó la sospecha de la letra pequeña. Si, hombre, esa que nos asalta a todos después de firmar un documento, que te entra la duda de si te has percatado de la letra pequeña. Porque, la hayas visto o no, hay letra pequeña, que ya dice un aforismo nórdico que el diablo mora en los pequeños detalles.
Así que, pensaba yo, lo de que nos colasen el anuncio en el blog sería una de esas condiciones astutas que se esconden arteramente bajo las letras pequeñas. Y me dije: ¡pues mira tu qué bién!
Claro que también podría tratarse de un ataque, enmascarado de mensaje publicitario con joven feliz de ser parte del cartel. Sin embargo, era el mismo meollo del mensaje lo que me golpeaba los tabiques del aparato de entender: "¡Consigue tu diploma de EXPERTO TÉCNICO INMOBILIARIO!".
Lo que me asaltó a continuación fue una especie de vértigo como el que debía sentir la tripulación del Enterprise con lo del teletransportador de Star Treck, porque me vi transportado en el tiempo.
Pensé que sólo Pereira podría desentrañar el misterio aquel de la aparición del anuncio en el que, con lo que está cayendo, se pretende ofrecer un futuro próspero a los que se hagan EXPERTOS TÉCNICOS INMOBILIARIOS. Era como si, en lugar de haber aprobado el PXOM, lo que hubiese hecho la Consellería del ramo fuese repartir tripis para calmar los ánimos, ya de por sí huidizos, de los constructores y promotores.
Pereira (el semiólogo aquel, ¿recuerdan?) se avino a echarme una mano, no tanto por el favor cuanto porque estaba tan intrigado como yo. Y comenzó el análisis según una técnica propia que flirteaba con la semiología y el método deductivo de Sherlok Holmes.
--Tendremos que comenzar por suponer que alguien quiere vender algo...
--Para eso son los anuncios, ¿no?
--En ningún caso conviene atender a los prejuicios. En estos casos, lo más seguro es que ¡quién sabe...!
Así es que Pereira sostiene que es evidente que alguien piensa que hay quien puede llegar a pensar que el futuro próximo será un maná para el sector inmobiliario. Porque, además, el curso anunciado te hace EXPERTO TÉCNICO INMOBILIARIO, "en menos de SIETE MESES", incluyendo "conocimientos consolidados sobre DERECHO INMOBILIARIO, JURÍDICO Y FISCAL".
Sostiene Pereira que también puede resultar ser un curso acelerado, algo así como un posgrado, para ejecutivos del sector para que estén preparados para lo que se les viene encima. Que ya se sabe; se empieza por Totanas, Marbellas o Cosladas y vete tu a saber por donde van a acabar. O sea que lo de los "conocimientos consolidados en derecho inmobiliario, jurídico y fiscal" pueden venir al caso.
En cuanto a lo de calificar el antedicho curso como "una llave a un FUTURO PROFESIONAL", Pereira sostiene que es insostenible. Se mire por donde se mire. Y eso que producto para vender hay de sobra, y más que habrá con otras ciento y pico mil viviendas más que algunos piensan que se van a construir por aquí con lo del PXOM.
--O están "p'allá", o tan desesperados que creen necesitar más estudios para vender un piso.
--El año que viene exigirán doctorado, si seguimos así...
Como Pereira es minucioso, tenaz y, sobre todo, incansable, se fue de casa rumiando no sé qué de que "si se habrían vuelto locos todos", o que si la mejor explicación podría ser que era una campaña de hace dos años y se les pasó exhibirla entonces con las prisas de firmar las hipotecas, aunque ya estaba pagada.
Quedamos en vernos mañana por si se le hubiera ocurrido una solución. Aunque me dijo a modo de despedida:
--Recuerda, las claves FUTURO, INMOBILIARIO y EXPERTO" , aunque más parezcan un oxímoron, no son más que símbolos descifrables. Los descifraré.
--Vale.
--Nos vemos.

18.5.08

Patética chuvia de millóns.

Por un momento pensei que estabamos a 22 de decembro. Cinco humildes traballadores celebran o premio con champán. Que estampa máis entrañable!

Pero non. A cousa é patética, pero que moi patética. Fíxense ben, se trata do grupo no poder. Non do bipartito , ni tan sequera do grupo municipal socialista, aquel que figuraba nas papeletas de voto e que hoxe está perdido. (por certo, isto podería ter algo de fraude electoral, non?) Tratase do omnipresente Abel xunto á que non está xa ( Ay, Carmela!) e do axuda de cámara Font, aquel que iba no número sete pero que resultou ser un vocacional e eficiente número dous, non coma Chus que o que quere é correr camiños. O grupo queda completo con dous mandados en posición de saludo como non podía ser de outro modo que diría un popular.

Pero tamén son significativas as ausencias. Non está Mª José Caride, a conselleira que ía velar por un urbanismo coherente na cidade e que ve agora razoable o que hai un ano non o era. Tampouco está Pachi Vazquez, o que retorce a lei para facer avaliacións estratéticas tácticamente. Algo así como vender puzzles dunha pezapero ó revés. Botamos de menos a Touriño para facer un encaixe do PXOM na sociedade de coñecemento. E que non digan que hai problemas de axenda. Xa hai meses que entramos na campaña electoral e toca facerse fotos.

O curioso é que fora de cámara hai celebracións. Rín a cachón uns de ING que por unha miseria de cartos amañada por Carlos Soto en foma de convenio VOLVO, legalizan Finca do Conde. Respira tamén Figueroa, Toba e Corina que sairán, unha vez máis, irresponsables. E os das Torres do Clube Financiero, os edificios de Castrelos, e os de Toys'rus. Levantan os seus güisquis os promotores que ven como a pesares do 43% global, van empezar a toda máquina cos auténticos negocios: Praza de España, Beiramar, ... A variña máxica volveu funcionar e por causa de "forza maior", o ilegal convirtese en legal. Temos que aturar outra vez ise despreciable sorriso condescente do poder oscuro que non sai nos periódicos.

O que non sei é que fan os da foto rindo. Paifocas!

16.5.08

Martín Curty: ¿simpático ou gracioso?

Cando leín hai pouco esta divertida entrevista ao arquitecto José Antonio Martín Curty, lembreime de que, dende hai tempo, tiña gañas de entreterme e escribir algo sobre este cativo personaxe. Novamente amosábaseme, coas súas palabras sobre Grecia, como unha especie de epítome da tontería. Ningún interese tería a cuestión se non fose porque, nalgúns ámbitos vigueses, xeralmente pouco informados, tal arquitecto conta cun certo crédito derivado da súa pertenza (en fin...) ao autodenominado Instituto de Estudios Vigueses e por ser o autor dalgúns libros de certo éxito sobre historia da arquitectura viguesa, ao estilo dos variados e varipintos escritos por eruditos locais de distinta pelaxe.
Dentro da colección de sandeces deste inefable firma, salientan as súas declaracións a un periódico (local, por suposto), con ocasión da inauguración do Tanatorio privado Vigomemorial (!), da súa autoría, nas que afirmaba que deseñara o edificio en "estilo ecléctico neoegipcio" (cágate!). Claro que non é extraña a súa efusión desmadrada sobre este proxecto "institucional", porque o resto do que se coñece da súa obra en Vigo é, nada máis e nada menos, que o conxunto de edificios en estilo ecléctico neoclásico da Urbanización de Rosalía de Castro, da de Jenaro de la Fuente ou de Hispanidade, lugares nos que se pode comprobar a contemporaneidade, xenialidade, singularidade e exquisito gusto dun dos arquitectos que máis diñeiro aportan á Delegación viguesa do Colexio Profesional de idem de Galicia.

Esquecérame eu ao final -inexplicablemente, dada a relevancia do figura- de escribir algo daquela, cando a entrevista helénica. Pero hoxe, mira ti, deume Curty unha nova oportunidade que, agora si, aproveito gustoso, porque nada hai mellor e máis refrescante cá unha breve reflexión sobre a curiosa fauna local: o Faro deVigo publica, novamente da autoría do noso egrexio artista local, un artigo no que baixo o título "Hay un oso el el Castro", alenta a volta do plantígrado de pedra dende o parque do Castro ao seu lugar orixinario na Alameda.
Ningún interese a maiores tería tal pincelada ocorrente do noso columnista accidental, se non fose porque o publica (como lle chaman ao noso Jose Antonio ¿o´grasioso ou o´simpático ?) no mesmo día no que tivo lugar na Alameda, da man dos alcaldes de Vigo e Celanova, unha acto cívico para acompañar a volta do busto de D. Manuel Curros Enríquez ao seu lugar orixinario no maltratado xardín histórico da Praza de Compostela, ao que volta despois do seu longo exilio no Castro. Ocorre no ano no que se celebra o centenario do pasamento do escritor, e case cincuenta anos despois de que un alcaldiño fascista, alá polos anos sesenta do século pasado, decidise retirala e mandala a un lugar pouco molesto e discreto no monte do Castro.

Pero para o noso simpático Curty, con pose de descreído-listillo (hai varios deste tipo na nosa cidade dos que iremos falando) hai penitencia asegurada: cada vez que pase pola Alameda, por ese lugar no que dende o alto a digna barba de Curros nos fala de novo de lingoa nai, liberdade e memoria, tería que baixar a cabeza (cousa que dubido que faga), saudar rencoroso e meditar sobre o inxusta que é a vida: a uns dálles intelixencia, cultura, bonhomía e talento, e a outros, simplesmentes, mediocridade e malababa. Éche o que hai.

14.5.08

Derribo inmediato da nave de cableiros

Nolo deben. Os que construiron o Centro comercial da Laxe. Os que queren facer máis recheos. Os que proxectaron aí un hotel dentro do proxecto Nouvel. Os que nos contan historias sobre as marabillosas vistas dende a terraza do Centro Comercial cando o 50% do que se vé son as cubertas da nave de Cableiros. Os que deseñaron e aprobaron unha carretera de catro carrís que penetra impúdica pola dársena do Berbés ata o peirao de trasatlánticos para dar entrada ao aparcamento soterrado. Os que encheron de vulgar piche a zona portuaria. Os que se enchen a boca coa frase de abrir Vigo ao mar e devolver aos cidadáns o dereito de disfrute da costa...

Eles teñen a oportunidade de devolvernos algo que merecemos e nos rouban cada día: o litoral.

E poden facelo:

1.- A espantosa nave de cableiros está baleira dende que rematou hai ben pouco a concesión a Telefónica-Tyco. Nada impide que se derribe, se urbanice con calidade ese espazo e se abra a tódolos cidadáns, completando o acceso a toda a dársena do Berbés e á fronte do mar na liña de atraque de trasatlánticos.

2.- A cutre e antiestética barreira física e visual que se instalou como consecuencia das normas de seguridade nos portos tra-los atentados do 11-M, debe ser cambiada por un sistema escamoteable, que só estea pechado e impida o paso e a visión do mar durante a chegada dos buques e aberta -como estaba antes do 11-M- cando estes non están.

Que se gasten os cartos que nos deben en tecnoloxía de seguridade en non en muros vergonzosos.

Derribo da nave de cableiros e acceso libre ao peirao de trasatlánticos ¡xa!

Que a terra che sexa leve, Celta de Vigo

Necesitamos unha analise urxente deste acontecemento local e o noso especialista está desaparecido. Si alguén o ve que lle pase o recado por favor: só Tiago Louro pode facelo ben.

11.5.08

Coslada

Non sabedes o que tranquiliza pensar que estas historias de policías locais macarras, corruptos, maltratadores, vinculados a negocios de hostelería e prostitución, que ameazan con denuncias aos que non se aveñen a razóns... son cousas que só ocorren en Coslada, a 600 kilómetros desta a nosa tranquila e equilbrada cidade.

Nouvel, Moneo, Caballero...vendendo fume


Dende aquí solicito os servicios dalguén experto en psiquiatría que nos axude na analise desta manía enfermiza dos alcaldes en "pensar" obras e proxectos posteriorizables na cidade e no tempo que dispois quedan en nada,mais polo camiño sempre deixan uns cartiños en proxectos,asistencias tecnicas e demais, antes de ser puro fume,no porto,na praza do concello...! que mais da !

7.5.08

Mentiras do PP e desinformación

Estes do PP, posiblemente coa mesma dose de ignorancia que de mala fe, empéñanse en acusar aos ignorantes do bigoberno de algo inexistente... (e mira ti que teñen cousas de verdade polas que poñelos a parir).
Así recollía o Atlántico Diario hoxe unha afirmación falsa, xa repetida anteriormente por C.Porro e xa demostrada como mentira en Vigoblog:

El PP contestó ayer a las acusaciones lanzadas el día anterior en rueda de prensa por Santiago Domínguez (BNG) y recordó que Vigo fue la única ciudad europea que perdió la posibilidad de rehabilitar el Casco Vello al rechazar la segunda fase del Plan Urban por falta de gestión. Esto sucedió con un gobierno en el que estaban BNG y PSOE’. (Atlántico Diario 7-05-2008)

Como se demostra neste gráfico oficial da Unión Europea, tal afirmación é completamente falsa. A realidade é que foron só 18 cidades europeas das 188 participantes -e ningunha en España-, as que poideron repetir e executar a segunda fase do programa Urban -e sempre para zonas urbanas distintas ás elixidas na primeira fase-.

Cantadas así pódense dicir á lixeira neste Vigo, sen que nin os bigobernantes nin os medios de des-información fagan nada por poñer en evidencia tales trolas... e iso que só tiñan que fozar, coma nós, un pouco en Google... Vése que a alfabetización informática aínda non chegou a todo o mundo. Resulta escandaloso que, a pesar do doado que resulta cos medios actuais, ninguén contraste nada: abonda para publicar calquera barrabasada, con que calquera caradura diga o que lle cadre e lle conveña, aínda que sexa, como neste caso, unha pura e sinxela invención.

Que reserven os proxectís os do PP para, esta vez sí, darlle caña a Caballero e ao seu "equipo" por perder, como tódolos indicios apuntan, a actual convocatoria Urban. Unha convocatoria para a que presentaron, segundo as nosas fontes, un frouxo e pouco competitivo proxecto para o necesitadísimo barrio de Teis, confeccionado ad hoc, por unha empresa "amiga" con, ao parecer, pouca experiencia e coñecemento nestas lides. Terán, se finalmente se confirma, motivos para poñelos a caldo sen necesidade de acudir a burdas mentiras para desinformados.
E de paso, que fagan propósito de enmenda, pois nos case catro anos de goberno da Porro, deixaron, igoaliño cá estes de agora, o Casco Vello ás patas dos cabalos da exclusión social, a especulación e o mercadeo e se esqueceron, volcados nas flores da Alameda, de realizar o máis mínimo mantemento do barrio e de desenvolver políticas activas de rexeneración.

Pero nós seguiremos informando.

5.5.08

Inmellorable

"Mellorando o futuro".
Ni Dios se ha atrevido a tanto. Sobre todo porque Dios sabe, como el torero Rafael Gómez "El Gallo", que "lo que no pue ser, no pue ser, y, además, es imposible". Pues nada, que nuestros munícipes (que se van a ir al infierno por haber pecado de soberbia), se han sacado de la manga ese "eslogan" para decirnos que controlan el futuro.
Vamos a ver: para empezar habrá que decir que el gerundio jamás puede usarse para referirse al futuro; expresa acontecimientos actuales, o pasados (cuando es compuesto), por lo cual resulta imposible andarse con actuaciones sobre lo por venir; a lo más, podría entenderse (con más buena voluntad que otra cosa) que la "genial" idea pretende decir que están tratando el presente para que el futuro sea mejor que éste. Pero el futuro es inmejorable, precisamente porque aún no ha llegado. Se puede mejorar lo pasado o lo presente, con lo cual el futuro podrá resultar mejor que éstos. Pero ni siquiera Santidomínguez puede mejorar lo que aún no hay, ni haciéndose todos los Primeros Viernes de mes, con confesión, comunión y firme propósito de la enmienda. Sólo me explico el desfase logrado, teniendo en cuenta que la comunión ahora puede hacerse "bajo las dos especies", es decir, pan y vino. No hay más que comulgar con frecuencia según esa fórmula para que el cerebro patine por culpa de los vapores etílicos.
Pero, claro, es lo que pasa cuando, carentes por completo de ideas aprovechables, recurren a la inveterada fórmula de pagarle a alguien para que discurra. Y no le pagan al que discurra mejor, no; le pagan al que le pagan siempre, que unas veces es uno y otras veces es otro, según quien se lo encargue. Y eso porque "we are ready".
Desde que el finado Agustín Arca (que no pagaba por las ideas, porque a él le sobraban) nos inundó la ciudad con "volcanes", "alamedas de enamorados o de peces", "río navegable" junto al Lagares, "rías de Vigo de la Señorita Pepis", "cutrecanchas" de baloncesto, bancos con vistas a la calzada para solazarse contemplando el paso de los "vitrasas" y parques infantiles con "caballitos con muelle helicoidal", para ilustrarlos con la leyenda "Por un Vigo millor", no se había visto un dislate semejante, eso sin contar la multiplicación de panes y peces lograda por C. Porro cuando contó un millón de espectadores directos en la salida de la "Vuelvo, Osean Reis". Y eso que algunos ya hace tiempo que habían creído que lo de "poner Vigo en el mapa" era poner una flechita bien visible sobre un mapa de Galicia (lo juro por Marshall McLuhan), con su punta sobre la ribera sur de la más austral de las Rías Baixas.
En fin, que es lo que tiene el creer que una idea se justifica por su mera existencia. Pues no; hay ideas buenas e ideas malas. Claro que a quien no tiene ni idea, cualquier ocurrencia le parece aprovechable.
De todas formas, no me da llegado el fastuoso momento en el que se atrevan a presentarnos ese simpático eslogan que parece sacado del programa de Iker Jiménez. ¿Se lo imaginan en ese programa de misterio?:
--Estamos en Vigo, una ciudad peculiar en la que los marginados surgen como por ensalmo de entre vetustas callejuelas, y desaparecen misteriosamente en cuanto algún munícipe se acerca por allí. Pero no es lo más impresionante de esa ciudad de nuestro "corner nororcidental", porque en Vigo ocurren cosas mucho más increíbles, como nos explicarán nuestros habituales colaboradores, que han analizado unas inquietantes imágenes. Pero, dejémonos de preámbulos y no pierdan ni un detalle de las que ahora les mostramos...
--Efectivamente --dice uno de los contertulios--, en Vigo hemos comprobado que viajar en el tiempo no es ya una ucronía, sino una realidad. Allí, los "asesores" del gobierno local han descubierto cómo actuar sobre el futuro.
--O sea, que ya han viajado al futuro. Y supongo que habrán regresado, ¿no?
--Por increíble que parezca, allí, en Vigo, ya lo están mejorando.
--¿Mejorando el futuro?
--Como lo oyes, Iker.
--Nosotros no nos posicionamos al respecto, aunque hemos preguntado al mismísimo alcalde de esa curiosa y occidental urbe galaica, que es un Caballero y nos lo ha confirmado asegurando que tienen al futuro en el taller de Vías y Obras y se afanan para mejorarlo, porque allí "están preparados", hombre de Dios; "ready" que dicen los ingleses.
--En realidad el asunto tiene unos antecedentes que lo hacen, por lo menos, verosímil, porque ya hubo un concejal que, antes de que se dominara el viajar en el tiempo, se había afanado por "un Vigo millor" y, claro, su esfuerzo pionero ha posibilitado esta fantástica ucronía de concebir como inexistente el presente, para concentrar todos sus esfuerzos en la manipulación actual del futuro.
--Pues sí; esa me la sé: ¡la gallina!

Callejeros

A emisión da reportaxe sobre o Casco Vello de Vigo no programa Callejeros de Cuatro, pon de manifesto o cinismo xeral ou a estupidez dos nosos gobernantes e dos liderillos veciñais do barrio, no acto de rasgarse as vestiduras. A Caballero, que do Casco Vello debe saber máis ou menos o mesmo cá boa parte da poboación (aproximadamente nada) só se lle ocorre matar ao mensaxeiro e di que "enviará unha protesta á cadea de TV".
A case 10 anos da finalización do programa europeo Urban, tres alcaldes e unha alcaldesa despois, a ausencia dun auténtico programa integral de rexeneración urbana é tan evidente como a ruina, degradación e exclusión social que presiden a vida do Casco Vello máis alá da Praza da Constitución. Pero estes seguen coa cantinela de que mercando casas no barrio da Ferrería (só unhas 38 das 200 que prometeran a estas alturas, como vén de denunciar o jetas de Chema Figueroa) arranxarán a situación.
Ou son ilusos, ou cegos ou, sinxelamente, só confían no mercado, na providencia divina, en pasarelas máxicas ou no rexistro da propiedade, como fórmulas orixinais para a rehabilitación da castigada e triste zona antiga da nosa cidade.
E do que se fixo fóra en casos similares, só se quedaron cos coloríns da Vetusta... e é que non lles dá para máis a escasísima cultura urbana e a ignorancia radical que preside as súas vidas.

4.5.08

Salvemos a Panificadora


A Panificadora é un dos principais referentes do patrimonio industrial vigués. Só a barbarie e a especulación pode privar á nosa cidade desta edificación que forma parte inseparable do noso skyline, a nosa catedral laica.
Outra vez máis dende unha web recóllense sinaturas para salvala.
A nosa, está aquí. Non só queremos salvar os silos, queremos que o conxunto arquitectónico e ese gran espazo central de Vigo sexa respectado, deseñado con criterio e salvado do latrocinio da especulación inmobiliaria.

3.5.08

Outros primeiros de maio


Quintana abandona la marcha de la CIG en Ourense

EL PAÍS - Santiago - 02/05/2008

Seica non lle gostaba o que oía da Fundación San Rosendo e das contratacións de persoal nese goberno paralelo da Xunta de Galicia chamado Vicepresidencia.

2.5.08

Mergullarse na cidade


Pasada a ponte esperemos que os meus compañeiros de blog se mergullen na cidade de novo e unha vez frescos,pois necesitamos un bo baño,volvamos a ter navallas no teclado para poder diseccionar cun pouco de precisión esta maldita cidade.

1.5.08

Plataforma reivindicativa do 1 de maio


Pois que cadaquen poña a súa. Ahí vai a miña :
-QUE OS SINDICATOS DEIXEN DE FINANCIAR AS SUAS ESTRUCTURAS ILEGALMENTE COS FONDOS DE FORMACIÓN E DEIXEN DE IMPARTIR CURSOS,CURSIÑOS E CURSAZOS.